وداع...

 

 

 

فریاد راه هایی می جوید ودستانم ابدیت را !

                                                     عشق را و ثبات را !

دستانم بیهوده می جویند ولبانم بیهوده لب بر لبانی می گذارند که

اشارتی است بر مرگ!

صدای نی و صدای تارو پودهایی تنی که به لرزش در می آیند ؛

در امتداد لرزش صوت های هجران انقباض رگ های عشق

                                             به درد می آورد قلب تپنده را !

لحظه ی بوسه بر مرگ نزدیک است !

نبض خسته خبر از مرگ می دهد ،

                                             خبر از وداع!!

           وداع دستانی که عشق را جست و نیافت ،

وداع دستانی که وصل را جست و نیافت ،

تنها یافته هایش خلاصه ای بود از نیافته هایش !

                                                           هجرهایش !

وصدای ناله آسای نی که آواز وداع را می نواخت .